возвра́тно-поворо́тный зваро́тна-паваро́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оборо́тливый разг. паваро́тны, спры́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поворо́тный в разн. знач. паваро́тны;

поворо́тный круг ж.-д., театр. паваро́тны круг;

поворо́тный трансформа́тор техн. паваро́тны трансфарма́тар;

поворо́тный пункт в разви́тии паваро́тны пункт у развіцці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schwénkbar

a паваро́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

віра́жны

‘паваротны’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віра́жны віра́жная віра́жнае віра́жныя
Р. віра́жнага віра́жнай
віра́жнае		 віра́жнага віра́жных
Д. віра́жнаму віра́жнай віра́жнаму віра́жным
В. віра́жны (неадуш.)
віра́жнага (адуш.)		 віра́жную віра́жнае віра́жныя (неадуш.)
віра́жных (адуш.)
Т. віра́жным віра́жнай
віра́жнаю		 віра́жным віра́жнымі
М. віра́жным віра́жнай віра́жным віра́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

turning point

паваро́тны або́ перало́мны пункт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dréhbar

a які́ кру́ціцца, паваро́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

turntable

[ˈtɜ:rn,teɪbəl]

n.

1) паваро́тны круг

2) дыск (прайграва́льніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пуцёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цёвак, ж.

1. Афіцыйны дакумент, які выдаецца асобе пры накіраванні куды-н.

П. ў санаторый.

Турысцкая п.

2. Лісток у вадзіцеляў транспарту з указаннем маршруту і задання (спец.).

◊

Пуцёўка ў жыццё — пра які-н. паваротны момант у жыцці, які дае магчымасць займацца карыснай працоўнай дзейнасцю.

|| прым. пуцёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

limber

[ˈlɪmbər]

1.

adj.

гну́ткі; падаўкі́; спры́тны, паваро́тны

2.

v.

рабі́ць (-ца) гну́ткім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)