opera house [ˈɒprəhaʊs] n. о́перны тэа́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

operowy

оперны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

operatic [ˌɒpəˈrætɪk] adj. о́перны;

operatic arias о́перныя а́рыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tenor​2 [ˈtenə] n. mus. тэ́нар;

an operatic tenor о́перны тэ́нар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампрыма́рые́

(іт. comprimario)

оперны артыст, які выконвае другарадныя партыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ópernhaus

n -es, -häuser о́перны тэа́тр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сла́басць, -і, ж.

1. гл. слабы.

2. Недахоп фізічных сіл; недамаганне.

Ад слабасці цяжка стаяць на нагах.

3. Недастатковая цвёрдасць і паслядоўнасць у правядзенні чаго-н.

Тут ён праявіў с.

4. перан. Прывычка, схільнасць, ад якой няма жадання адмовіцца (разм.).

С. да азартных гульняў.

Оперны тэатр — мая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

śpiewak

м. спявак;

śpiewak operowy — оперны спявак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Óper

f -, -n

1) о́пера

2) о́перны тэа́тр, о́пера

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

певе́ц

1. спява́к, род. спевака́ м.;

о́перный певе́ц о́перны спява́к;

2. (поэт) уст. пясня́р, род. песняра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)