абкружы́ць сов.

1. окружи́ть;

яго́ы́ў нато́ўп людзе́й — его́ окружи́ла толпа́ люде́й;

2. (обвести чем-л. вокруг) окружи́ть;

а. уча́стак кана́вай — окружи́ть уча́сток кана́вой;

3. оцепи́ть;

а. кварта́л — оцепи́ть кварта́л;

4. охот. обложи́ть;

5. (вокруг) обойти́, обежа́ть, объе́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкі́даць сов.

1. заброса́ть, обкида́ть; (прикрыть с разных сторон — ещё) обложи́ть;

2. (о сыпи) см. асы́паць 2;

3. порт. обмета́ть, вы́метать, промета́ть

абкіда́ць несов.

1. забра́сывать, обки́дывать; (прикрывать с разных сторон — ещё) обкла́дывать;

2. (о сыпи) см. асыпа́ць 2;

3. порт. обмётывать, вымётывать, промётывать; (петли) мета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уложи́ть сов.

1. (положить) пакла́сці, мног. пакла́сці, пасклада́ць, паскла́дваць;

уложи́ть на дива́н пакла́сці на кана́пу;

уложи́ть все кни́ги в я́щик пакла́сці (пасклада́ць, паскла́дваць) усе́ кні́гі ў скры́нку;

2. (положить спать) пакла́сці, укла́сці (спаць), мног. пакла́сці (спаць);

3. (расположить в определённом порядке) укла́сці; (сложить) скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць;

4. (уместить) разг. укла́сці;

5. (обложить) абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выложить) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; см. укла́дывать;

6. (убить) разг. забі́ць;

он уложи́л двух за́йцев ён забі́ў двух за́йцаў;

уложи́ть в гроб увагна́ць у магі́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)