ні́келевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нікелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні́келевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нікелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nickel1
1.
2. мане́та ў 5 цэ́нтаў (у ЗША, Канадзе)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nikiel, ~lu
nik|ielПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
а́лні
[ад ал(юміній) + ні(кель)]
магнітнацвёрдыя сплавы на аснове сістэмы жалеза — алюміній —
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
слюда́, ‑ы,
Празрысты, слаісты мінерал, які прымяняецца ў тэхніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nickel
1)
2) пяціцэ́нтавая манэ́та (зро́бленая зь ні́келю)
2.v.
нікелява́ць, пакрыва́ць ні́келем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прысадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
shiny
1) бліску́чы, сьве́тлы, я́сны
2) вы́церты, вы́нашаны; зашмальцава́ны (пра во́пратку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нікелі́н
(ад
1) мінерал класа сульфідаў чырвонага колеру з металічным бляскам; нікелевая руда;
2) сплаў медзі, нікелю і марганцу, які вызначаецца антыкаразійнай трываласцю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЯЛІ́КАЯ ДА́ЙКА,
інтрузіўны масіў ультраасноўных парод у Зімбабве.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)