адтэрміно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтэрміноўваць — адтэрмінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэрміно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэрміноўваць — пратэрмінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлепастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Спектакль, створаны для паказу па тэлебачанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрупо́ўка, ‑і, ДМ ‑поўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагрупоўваць — перагрупаваць і перагрупоўвацца — перагрупавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трутнёўка, ‑і, ДМ ‑нёўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Рабочая пчала, што адкладвае яйцы, з якіх развіваюцца трутні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтэрмінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Перанесці выкананне чаго-н. на больш позні тэрмін.

А. плацяжы.

2. Прадоўжыць тэрмін годнасці чаго-н.

А. камандзіроўку.

|| незак. адтэрміно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адтэрміно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Новая, нядаўна набытая, пашытая рэч, якой яшчэ не карысталіся. Купіць абноўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёпастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Пастаўленая ў радыёстудыі і перададзеная па радыё п’еса або інсцэніроўка літаратурнага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зянко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Рэжучы інструмент для апрацоўкі ўваходнай часткі адтуліны ў металічных, пластмасавых і пад. дэталях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асігно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дакумент, адрасаваны банку распарадчыкам крэдыту, паводле якога банк праводзіць выплату або пералічэнне асігнаванай сумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)