паталагі́чны, -ая, -ае.

1. гл. паталогія.

2. Хваравіта-ненармальны, рэзка адхілены ад нормы (кніжн.).

Паталагічная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфекты́ўны, -ая, -ае.

Які мае фізічныя або псіхічныя недахопы; ненармальны.

Дэфектыўнае дзіця.

|| наз. дэфекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́кнутый разг. дурнава́ты, ненарма́льны, крану́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́кнуты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыдуркаваты; псіхічна ненармальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анарма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адступае ад агульнай нормы, ненармальны.

[Ад грэч. a — не і лац. normalis — нармальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

З фізічнымі або псіхічнымі недахопамі; ненармальны. Дэфектыўнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abnormal [æbˈnɔ:ml] adj. ненарма́льны, незвыча́йны, неймаве́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anomalous [əˈnɒmələs] adj. fml анама́льны, ненарма́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nienormalny

ненармальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

псіхічнахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Хворы на псіхіку; псіхічна ненармальны. / у знач. наз. псіхічнахво́ры, ‑ага, м.; псіхічнахво́рая, ‑ай, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)