насяка́цца несов., страд. насека́ться; наруба́ться; см. насяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éinkerben

vt насяка́ць, рабі́ць зару́бкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

indent

1. [ɪnˈdent]

v.t.

1) уціска́ць, выціска́ць, вызубля́ць (сяке́ру, нажні́цы); насяка́ць (напі́льнік)

2) рабі́ць адсту́п (у тэ́ксьце)

2. [ˈɪndent]

n.

1) знак -у m., шчарбі́на, зару́біна, засе́чка f.

2) вы́емка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinhauen

*

1.

vt высяка́ць; насяка́ць

2.

vi (auf A) біць, калаці́ць (па чым-н., каго-н., што-н.)

tüchtig ~ — разм. як след нале́гчы на е́жу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinhacken

1.

vt

1) (in A) біць [кі́ркай] (па чым-н.)

2) (in A) уціна́цца (кіпцюрамі ў што-н.)

3) дро́бна насяка́ць (мяса і г.д.)

2.

vi (auf A) напада́ць (на каго-н.) (пра драпежную птушку, тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)