насто́йванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​2 — настояць ​1.

насто́йванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​1 — настояць ​2.

насто́йванне ​3, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ​3 — настояць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́йванне I ср. наста́ивание; см. насто́йваць I

насто́йванне II ср. наста́ивание; см. насто́йваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́йвацца несов., возвр., страд. наста́иваться; см. насто́яцца, насто́йваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́яць гл. настойваць 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мацэрава́ць

‘разрыхляць, размякчаць скуру; настойваць вінаграднае сусла ’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мацэру́ю мацэру́ем
2-я ас. мацэру́еш мацэру́еце
3-я ас. мацэру́е мацэру́юць
Прошлы час
м. мацэрава́ў мацэрава́лі
ж. мацэрава́ла
н. мацэрава́ла
Загадны лад
2-я ас. мацэру́й мацэру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мацэру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыста́йваць

‘стаяць над тым, хто працуе; настойваць на чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыста́йваю прыста́йваем
2-я ас. прыста́йваеш прыста́йваеце
3-я ас. прыста́йвае прыста́йваюць
Прошлы час
м. прыста́йваў прыста́йвалі
ж. прыста́йвала
н. прыста́йвала
Загадны лад
2-я ас. прыста́йвай прыста́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыста́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да настояцца, настаяцца (у 2 знач.).

2. Зал. да настойваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. з інф. Старацца што-н. зрабіць.

Н. скончыць работу ў тэрмін.

2. Настойваць на чым-н.

Н. здзейсніць задуму.

|| наз. намага́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыці́ць, сычу, сыціш, сыціць; незак., што.

Падсалоджваць ваду, квас мёдам і пад.; настойваць мёд на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

assert oneself

насто́йваць на сваі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)