нармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Тое, што і нарміраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. нарміраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

normować

незак. нарміраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

normíeren

vt нармава́ць, нармірава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нармірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нарміраваць.

2. у знач. прым. Вызначаны нормай, які адпавядае нормам. Нарміраваны працоўны дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нармава́ць

1. in éinen normálen Stand bríngen*;

2. разм. гл. нарміраваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ration​2 [ˈræʃn] v.

1. выдава́ць паёк

2. забяспе́чваць харчава́ннем;

The army is well rationed. Армія добра забяспечваецца харчаваннем.

3. нармірава́ць; размярко́ўваць па ка́ртках;

Bread was rationed. Хлеб выдаваўся па картках.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)