нармальны элемент

т. 11, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

норма́льный нарма́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

normal [ˈnɔ:ml] adj.

1. нарма́льны, звыча́йны

2. псіхі́чна нарма́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павы́шаны, -ая, -ае.

Больш высокі, вышэйшы за нармальны; павялічаны, палепшаны.

Павышаная тэмпература.

Гаварыць павышаным тонам.

Павышаныя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mainstream2 [ˈmeɪnstri:m] adj. тыпо́вы; нарма́льны, традыцы́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

даўгава́ты, -ая, -ае.

1. Некалькі даўжэйшы за нармальны.

Плашч яму д.

2. Не круглы на выгляд, прадаўгаваты.

Твар у хлопца д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

normalny

1. нарматыўны; нармальны; звычайны;

2. нармальны (псіхічна здаровы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крэціно́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Псіхічна нармальны чалавек, з выгляду падобны на крэціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

norml

a нарма́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Прыйсці ў ранейшы нармальны стан пасля хваробы, якога-н. бедства і пад., ачуняць, набрацца сіл.

А. на волі.

2. перан. Ажыць душой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)