Verbum

вершава́ны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вершаў, вершаскладання, напісаны вершамі, не празаічны.

Вершаваная форма.

В. фельетон.

аўтарэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі пераказ якога-н. даследавання, напісаны самім аўтарам.

А. дысертацыі.

іншамо́ўны, -ая, -ае.

1. Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове.

Іншамоўнае насельніцтва.

2. Які належыць іншай мове.

Іншамоўныя словы (запазычаныя).

пі́саны, -ая, -ае.

Напісаны ад рукі.

Пісаныя кнігі.

Гаварыць як па пісаным (бойка, гладка).

◊

Пісаны прыгажун або пісаная прыгажуня — пра вельмі прыгожага чалавека.

эпісталя́рны, -ая, -ае.

1. Пра літаратурны твор, напісаны ў форме лістоў.

Э. раман.

2. Які з’яўляецца сукупнасцю чыіх-н. лістоў.

Эпісталярная спадчына Янкі Купалы.

малапісьме́нны, -ая, -ае.

1. Які не ўмее добра пісаць і чытаць.

2. Выкананы недастаткова пісьменна, з памылкамі.

Пратакол напісаны малапісьменна (прысл.).

|| наз. малапісьме́ннасць, -і, ж.

ха́ртыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

1. Старадаўні рукапіс, а таксама матэрыял, на якім ён напісаны (спец.).

Вялікая х. вольнасцей.

2. Дакумент важнага грамадска-палітычнага значэння.

эпіта́фія, -і, мн. -і, -фій, ж. (кніжн.).

1. Верш, напісаны ў сувязі з чыёй-н. смерцю.

Э. на смерць палкаводца.

2. Надмагільны надпіс.

Э. на магільнай пліце.