наплы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наплыву́ наплывё́м
2-я ас. наплыве́ш наплывяце́
3-я ас. наплыве́ наплыву́ць
Прошлы час
м. наплы́ў наплылі́
ж. наплыла́
н. наплыло́
Загадны лад
2-я ас. наплыві́ наплыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наплы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

inrush [ˈɪnrʌʃ] n. напо́р, на́ціск;

an inrush of water наплы́ў вады́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наплы́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наплыву́ наплывё́м
2-я ас. наплыве́ш наплывяце́
3-я ас. наплыве́ наплыву́ць
Прошлы час
м. наплы́ў наплылі́
ж. наплыла́
н. наплыло́
Загадны лад
2-я ас. наплыві́ наплыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наплы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

napływ, ~u

м.

1. прыток; наплыў;

napływ kuracjuszy — наплыў курортнікаў;

2. геал. нанос

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ánschwemmung

f - нано́с, наплыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наплы́в м.

1. в разн. знач. наплы́ў, -лы́ву м.;

2. (нарост) на́расць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

afflux

[ˈæflʌks]

n.

прыто́к -у, наплы́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наплы́сці, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; пр. наплыў, ‑плыла, ‑плыло; зак.

1. Плывучы, наткнуцца на што‑н. Наплысці на корч. Наплысці на камень.

2. Прыплыўшы, набрацца ў нейкай колькасці. Наплыло шмат смецця.

3. Нацячы на паверхню чаго‑н. На вочы наплылі слёзы. На параненае месца наплыла кроў.

4. Набліжаючыся, насунуцца, закрыць сабой (пра хмары, воблакі, туман і пад.). Наплылі аднекуль хмары, закапаў дождж. Лупсякоў. На раку, На лугі Туманы наплылі. Кляшторны. // Пра гукі, пах. Здалёк наплыў гул гармат. У акно наплыў водар бэзу. // перан. Ахапіць, з’явіцца (пра думкі, пачуцці, успаміны, вобразы і пад.). Наплылі ўспаміны. □ На душу наплыло пачуццё шчасця. Пестрак. Андрэй хацеў сказаць мужыкам цэлую прамову, але так многа наплыло ўсякіх думак, што ён не ведаў, з чаго пачаць. Колас.

5. Разм. Трапіць куды‑н. Наплыла вада ў пограб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кап ’наплыў, нарасць на дрэве’ (ТСБМ), рус. кап ’тс’. Да капаць (Гараеў, Доп., 1, 16). Параўн. таксама кануць (гл.). Іншыя меркаванні гл. Фасмер, 2, 183.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inrush

[ˈɪnrʌʃ]

n.

напо́р -у, наплы́ў -ву (вады́), на́ціск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)