падмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -мо́к, -мо́кла; -ні́; зак.

Намокнуць знізу або крыху.

Валёнкі падмоклі.

Запалкі падмоклі.

|| незак. падмака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змакрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.).

З. на дажджы.

Кашуля змакрэла ад поту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напсі́нець

‘намокнуць да гніення, набыўшы сіні колер’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. напсі́нее напсі́неюць
Прошлы час
м. напсі́неў напсі́нелі
ж. напсі́нела
н. напсі́нела
Дзеепрыслоўе
прош. час напсі́неўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взмо́кнуть сов., разг. вы́макнуць, намо́кнуць, змо́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намакаць — намокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увлажни́ться стаць (зрабі́цца) вільго́тным; увільгатні́цца; (намокнуть) намо́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панамака́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Намокнуць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прымеш, ‑ла; зак.

Трохі, злёгку намокнуць; падмокнуць. Сена прымокла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

namoknąć

зак. намокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)