надёрнуть сов. накі́нуць; нацягну́ць; см. надёргивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накідваць ​1 — накінуць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласо́, нескл., н.

Аркан з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі жывёл. Накінуць ласо.

[Фр. lasso ад ісп. lazo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і панакі́дваць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак.

1. чаго. Накідаць многа чаго-н.

П. смецця на падлогу.

2. што. Накінуць, уздзець адно за другім усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накі́нуты

1. набро́шенный, наки́нутый;

2. наки́нутый;

1, 2 см. накі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накі́дваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накінуць.

накі́дваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; залы́ганы; зак., каго (разм.).

1. Накінуць што-н. на рогі, шыю (валу, каню), зашмаргнуўшы ці завязаўшы вузлом.

З. карову.

2. перан. Уцягнуць у сваю кампанію.

|| незак. залы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dash off

зрабі́ць, накі́нуць, напіса́ць што-н. сьпе́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

block in, block out

накі́нуць плян або́ чарнаві́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Надзе́жка ’накідка’ (лоеў., Мат. Гом.). Ад надзець ’апрануць, накінуць’ пад уплывам адзёжка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)