наклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклёпваць — накляпаць ​1.

2. Тое, што накляпана; накляпаная частка чаго‑н. Наклёпка са сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наклёпванне ср.

1. тех. наклёпывание, наклёпка ж.;

2. отби́вка ж.;

1, 2 см. наклёпваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prägen

vt

1) чака́ніць

Gold zu Münzen ~ — чака́ніць залаты́я мане́ты

ein Wort ~ — даць тра́пнае азначэ́нне сло́ва, сказа́ць тра́пнае сло́ва

etw. ins Gedächtnis ~ — мо́цна запо́мніць што-н.

2) штампава́ць; наклёпваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)