Кра́гі ’скураныя накладныя халявы з зашпількамі’ (ТСБМ), ’скураныя рукавіцы’ (Сл. паўн.-зах.). Праз рус. краги са швед. krag (Фасмер, 2, 363).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Geméinkosten

pl эк. агу́льныя (накладны́я) выда́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шалёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. шаляваць.

2. зб. Тонкія дошкі, якія ідуць на абшыўку драўляных пабудоў, а таксама абшыўка з такіх дошак.

Пафарбаваць шалёўку.

3. мн. -і, -лёвак. Адна з такіх дошак.

4. Накладныя планкі вакол акна, дзвярэй.

|| прым. шалёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

overhead​1 [ˈəʊvəhed] adj.

1. паве́траны, надзе́мны, падве́сны;

an overhead railway надзе́мная чыгу́нка

2. comm. накладны́;

overhead costs накладны́я выда́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кра́гі

(рус. краги, ад шв. krag = каўнер)

1) накладныя скураныя халявы з зашпількамі;

2) раструбы ў пальчатках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філігра́нь, ‑і, ж.

1. Мастацкі ювелірны выраб з тонкага кручанага залатога, сярэбранага, меднага або іншага дроту, які мае выгляд карункаў.

2. Спец. Вадзяны знак на паперы. // Папера з такім знакам.

3. Накладныя металічныя ўпрыгожанні вокладак кніг.

[Фр. filigrane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накладны́

1. áufgelegt, Áuflage-; überlágert;

накладна́я кішэнь áufgesetzte Tásche;

2.:

накладны́я выда́ткі камерц. Spésen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выда́ткі, ‑аў; адз. выдатак, ‑тку, м.

Затраты на што‑н., расходы; расходная сума. Выдаткі вытворчасці. Непрадбачаныя грашовыя выдаткі. Прыбыткі і выдаткі бюджэту. □ З цягам часу раслі дзеці, а з імі раслі і выдаткі. Хведаровіч.

•••

Накладныя выдаткі — дадатковыя выдаткі на гаспадарча-арганізацыйныя патрэбы вытворчасці і на размеркаванне тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́гі, ‑аў; адз. крага, ‑і, ДМ кразе, ж.

1. Скураныя накладныя халявы з зашпількамі. З вышак звешваюцца чаравікі з жоўтымі крагамі. Крапіва. На нагах [у паноў] — то бацінкі-лакіроўкі, то жоўтыя бліскучыя крагі. Пестрак.

2. Раструбы ў пальчатках. Пальчаткі з крагамі. // Пра пальчаткі з раструбамі. Купіць крагі. Зняць крагі.

[Ад гал. kraag — каўнер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыфіка́цыя, ‑і, ж.

1. Вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей чаго‑н.; размеркаванне на разрады, групы ў адпаведнасці са спецыфічнымі асаблівасцямі; класіфікацыя. Спецыфікацыя машын.

2. Тэхнічны дакумент, у якім ёсць пералік часцей і дэталей якога‑н. вырабу, а таксама ўказанні на іх колькасць, вагу, сорт і пад.; дакумент з пералікам умоў, якім павінен адпавядаць заказаны прадмет. Скласці спецыфікацыю на абсталяванне. □ [Барыс:] — Братка ты мой, колькі ж там клопату! Адгрузка, пагрузка, прыемна, разнарадкі, накладныя, спецыфікацыі — што, куды, як? — чорт яго разбярэ. Скрыган.

[Ад лац. species — від, разнавіднасць і facio — раблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)