пыласо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для ачышчэння ад пылу памяшканняў мэблі.

|| прым. пыласо́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мэ́блевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мэблі; звязаны з вырабам або продажам мэблі. Мэблевая прамысловасць. Мэблевы магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Род мэблі — нізкае мяккае сядзенне без спінкі.

|| памянш. пу́фік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кана́па, -ы, мн. -ы, -на́п, ж.

Прадмет мяккай мэблі са спінкай і падлакотнікамі для сядзення і ляжання.

|| прым. кана́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскашне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца раскошным, раскашнейшым.

|| зак. параскашне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Пасля перастаноўкі мэблі ў пакоі параскашнела (безас.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абіва́льшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абіўцы мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грува́сткасць, ‑і, ж.

Уласцівасць грувасткага. Грувасткасць мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́знастылёвасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рознастылёвага. Рознастылёвасць мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стыльнага. Стыльнасць мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмаці́н, -у, м.

Від штучнай скуры з нітрацэлюлозным пакрыццём, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, вокладак кніг і інш.

|| прым. дэрмаці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)