Ámeise

f -, -n мура́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ant

[ænt]

n.

мура́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

worker ant

рабо́чая мура́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ant [ænt] n. мура́шка

have ants in one’s pants infml круці́цца, ёрзаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насякомае, , н.

Маленькая беспазваночная членістаногая жывёліна (муха, пчала, мурашка і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Жа́гляўкамурашка’ (Янк. I). Як і жа́гліўка (гл.), відаць, да жыга́ць ’калоць; кусаць’ (гл.) праз прыметнік на ‑ляв‑ (*жаглявая мурашка ’куслівая мурашка’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ахі́біцца ’сагнуцца’ (Мурашка, КТС). Да хібіцца ’хістацца, гнуцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Курашчы́пкамурашка’ (Бяльк.). Да кура (гл.) і шчыпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кама́шкамурашка’ (Ян.). Укр. кома́ха, кома́шка ’насякомае’, ’мурашка’, рус. паўд. кома́шка ’усялякае дробнае насякомае’, ’мошка’, ’маленькі камар’, раз.мурашка’, наўг. комашни́к ’мурашнік’, кур. комашня́ ’рой камароў ці мошак’, ’мурашкі’. Усх.-слав. утварэнне ад komati ’таўчы, біць, мяць’ (Трубачоў, 10, 171) і суф. ‑ах‑а (з экспрэсіўным значэннем). Параўн. прасл. komъ ’той, што прыняў круглую форму, клубок, рой’. Іншыя прыклады з суф. (а)х‑а гл. Сцяцко, Афікс. наз., 73–74.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mrówka

ж. мурашка; мураш;

pracowity jak mrówka — працавіты, як мураш (пчолка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)