піеры́да

‘муза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піеры́да піеры́ды
Р. піеры́ды піеры́д
Д. піеры́дзе піеры́дам
В. піеры́ду піеры́д
Т. піеры́дай
піеры́даю		 піеры́дамі
М. піеры́дзе піеры́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

muza

ж. муза;

dziesiąta muza — дзесятая муза (пра кіно)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Уранія,

старажытнагрэчаская алімпійская муза.

т. 16, с. 249

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Múse

f -, -n му́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Размузне́ць ’стаць мяккім, ператварыцца ў месіва’ (Скарбы). Ад муза́ 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэрпсіхо́ра

(гр. terpsichora = муза танцаў у старажытнагрэчаскай міфалогіі)

перан. балерына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Му́ззя, му́зя ’працёрты бульбяны суп’, ’павідла з ягад і мукі’ (драг., пін., Вешт.; іван., стол., Сл. Брэс.). Да муза 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

muse

[mju:z]

1.

n.

му́за f.

2.

v.i.

1) ду́маць, разду́мваць, разважа́ць; заду́мвацца

2) задуме́нна глядзе́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

баграні́ца, ‑ы, ж.

Даўней — адзенне ў выглядзе шырокага плашча з каштоўнай тканіны густа-чырвонага колеру, якое надзявалі манархі ў час вялікіх урачыстасцей. Шаўчэнкава муза сарвала пышныя баграніцы з распуснага і плюгавага цара Давіда. Лужанін. // Наогул яркае ўпрыгожанне. На сонцы макамі іскрыцца Плакатаў, сцягаў баграніца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Музей ’музей, дзе знаходзяцца, вывучаюцца і выстаўляюцца на агляд помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, прыроды’ (ТСБМ, Яруш.). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 77), у якой з польск. muzeum ці з ням. Museum ад лац. museum < ст.-грэч. μουσεῖον ’які належыць музам’. (Фасмер, 3, 5). Да му́за (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)