калі́дула
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калі́дула |
калі́дулы |
| Р. |
калі́дулы |
калі́дул |
| Д. |
калі́дуле |
калі́дулам |
| В. |
калі́дулу |
калі́дул |
| Т. |
калі́дулай калі́дулаю |
калі́дуламі |
| М. |
калі́дуле |
калі́дулах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эрыякра́нія
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эрыякра́нія |
эрыякра́ніі |
| Р. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ній |
| Д. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ніям |
| В. |
эрыякра́нію |
эрыякра́ній |
| Т. |
эрыякра́ніяй эрыякра́ніяю |
эрыякра́ніямі |
| М. |
эрыякра́ніі |
эрыякра́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тмія
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
э́тмія |
э́тміі |
| Р. |
э́тміі |
э́тмій |
| Д. |
э́тміі |
э́тміям |
| В. |
э́тмію |
э́тмій |
| Т. |
э́тміяй э́тміяю |
э́тміямі |
| М. |
э́тміі |
э́тміях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мотылёк матылёк, -лька́ м., маты́ль, -ля́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
махао́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Буйны дзённы матылёк з жоўтымі крыламі ў чорныя крапінкі.
|| прым. махао́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крапі́ўнік
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крапі́ўнік |
крапі́ўнікі |
| Р. |
крапі́ўніка |
крапі́ўнікаў |
| Д. |
крапі́ўніку |
крапі́ўнікам |
| В. |
крапі́ўніка |
крапі́ўнікаў |
| Т. |
крапі́ўнікам |
крапі́ўнікамі |
| М. |
крапі́ўніку |
крапі́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мя́тлік
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мя́тлік |
мя́тлікі |
| Р. |
мя́тліка |
мя́тлікаў |
| Д. |
мя́тліку |
мя́тлікам |
| В. |
мя́тліка |
мя́тлікаў |
| Т. |
мя́тлікам |
мя́тлікамі |
| М. |
мя́тліку |
мя́тліках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жало́бніца
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жало́бніца |
жало́бніцы |
| Р. |
жало́бніцы |
жало́бніц |
| Д. |
жало́бніцы |
жало́бніцам |
| В. |
жало́бніцу |
жало́бніц |
| Т. |
жало́бніцай жало́бніцаю |
жало́бніцамі |
| М. |
жало́бніцы |
жало́бніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
моль¹, -і, ж.
Дробны матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, хлебнае зерне і інш.
|| прым. мо́левы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крапі́ўнік, -а і -у, м.
1. -а, мн. -і, -аў. Стракаты матылёк, вусені якога жывуць на крапіве.
2. -у. Зараснік крапівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)