па́сма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Некалькі нітак або валокнаў, складзеных удоўж.

П. лёну, канапель.

2. Адна з частак, на якія дзеліцца маток пражы (спец.).

3. Пучок валасоў, прылеглых адзін да аднаго або зліплых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Звіцца ў клубок, маток пры намотванні.

Ніткі добра зматаліся.

2. Спешна пакінуць якое-н. месца (разм.).

Яны ўжо зматаліся адгэтуль.

|| незак. змо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

motek

м.

1. маток;

2. шпуля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gárndocke

f -, -n мато́к пра́жы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мотак ’маток’ (Ян.). З укр. мо́ток ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

та́лька ​1, ‑і, ДМ тальцы; Р мн. талек; ж.

Маток пражы або нітак рознай велічыні.

та́лька ​2, ‑і, ДМ тальцы, ж.

Тое, што і тальк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Матошка ’маленькі маток нітак’ (КЭС, лаг.). Да мату́шка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

моту́шка ж., текст.

1. (приспособление) віту́шка, -кі ж.;

2. (количество пряжи) мато́к, -тка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bündel

n -s, -

1) звя́зка, ву́зел; паке́т

2) мато́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strähne

f -, -n

1) па́сма (валасоў)

2) мато́к (пражы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)