Bútterpilz

m -es, -e масля́к, казля́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Augústpilz

m -es, -e бат. масля́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

козля́к бот. масля́к, -ка́ м., казля́к, -ка́ м.; (моховик) махаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maślak

м. бат. масляк (Boletus luteus Fr.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

су́іл

(н.-лац. suillus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. балетавых, які расце пераважна ў хваёвых лясах; масляк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сітаві́к, сі́тнік ‘грыб масляк бычыны, рашэтнік’ (віц., гом., Сярж.–Яшк.). Гл. сітаўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лупічок ’грыб масляк’ (навагр., З нар. сл.). Да лупі́ць 1 (гл.). Параўн. таксама лупе́нік ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слізуны́ ‘грыбы маслякі’ (Сл. рэг. лекс.), сюды ж слізу́х ‘масляк’ (Сцяшк.), сліжа́к ‘казляк ’ (Яўс.). Да слізкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліпня́к ’масляк’ (маст., Сцяшк. Сл.). Відавочна, недакладны запіс. З ляпняк. Да ляпіць, ляпіцца (гл.). Названа паводле клейкай слізі, якая пакрывае гэты грыб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лупе́нік ’масляк’ (лід., Сцяшк. Сл.), шчуч., баранав. лупе́нікі, іўеў. лупі́ннік ’тс’ (Сл. ПЗБ). Да лупі́ць 1 (гл.). Матывацыя: у іх лёгка лупіцца скурка шапачкі. Параўн. таксама славац. łupinki ’апенькі сапраўдныя’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)