марская яшчарка

т. 10, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕАЛО́ГІЯ МАРСКА́Я,

навука аб складзе, будове і геал. гісторыі часткі Зямлі, пакрытай водамі Сусв. акіяна. Даследуе працэсы і паслядоўнасць утварэння асадкаў і парод, якія складаюць паверхню і нетры марскога і акіянскага дна, а таксама прымеркаваныя да іх карысныя выкапні. Выкарыстоўвае даследаванні і інструментальныя вымярэнні з дапамогай геафіз. апаратуры, падводнага свідравання і вадалазных работ са спец. абсталяваных суднаў, буравых платформаў і інш., таксама метады даследаванняў і вымярэнняў, якія прымяняюцца на сушы.

т. 5, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Міжнародная марская арганізацыя

т. 10, с. 340

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марская драпежная ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых; марская выдра.

|| прым. кала́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарбу́ша, -ы, мн. -ы, -бу́ш, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́кша, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Паўночная марская рыба сямейства трасковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сала́ка, -і, ДМа́цы, ж.

Дробная марская рыба сямейства селядцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́ля ж. ми́ля;

марска́я м. — морска́я ми́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анчо́ўс

‘дробная марская рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анчо́ўс анчо́ўсы
Р. анчо́ўса анчо́ўсаў
Д. анчо́ўсу анчо́ўсам
В. анчо́ўса анчо́ўсаў
Т. анчо́ўсам анчо́ўсамі
М. анчо́ўсе анчо́ўсах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́тта

марская чарапаха’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тта карэ́тты
Р. карэ́тты карэ́ттаў
Д. карэ́тце карэ́ттам
В. карэ́тту карэ́ттаў
Т. карэ́ттай
карэ́ттаю
карэ́ттамі
М. карэ́тце карэ́ттах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)