э́тыка-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-мара́льны |
э́тыка-мара́льная |
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льныя |
| Р. |
э́тыка-мара́льнага |
э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льнага |
э́тыка-мара́льных |
| Д. |
э́тыка-мара́льнаму |
э́тыка-мара́льнай |
э́тыка-мара́льнаму |
э́тыка-мара́льным |
| В. |
э́тыка-мара́льны (неадуш.)
э́тыка-мара́льнага (адуш.) |
э́тыка-мара́льную |
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льныя (неадуш.)
э́тыка-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнаю |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнымі |
| М. |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнай |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перараджэ́нне, -я, н.
1. гл. перарадзіцца.
2. Страта былога светапогляду, сацыяльнага аблічча пад уздзеяннем чужога асяроддзя, ідэалогіі.
Маральнае п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падзе́нне, -я, н.
1. гл. па́даць і пасці.
2. Маральнае разлажэнне, упадак, парушэнне ўсіх маральных асноў.
Дайсці да поўнага падзення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
burn-out [ˈbɜ:naʊt] n. знясі́ленне (фізічнае і маральнае)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
загні́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́цца; зак.
Пачаць гнісці; падгніць.
Капуста загнілася.
|| незак. загніва́цца, -а́ецца.
|| наз. загніва́нне, -я, н.
Маральнае з. (перан.: разлажэнне, заняпад).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
clean living
мара́льнае жыцьцё
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
за́паведзь, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Выслоўе, якое змяшчае рэлігійна-маральнае прадпісанне.
Евангельская з.
2. Правіла, палажэнне, якое служыць кіруючым указаннем для каго-, чаго-н. (высок.).
Першая з. (самае непарушнае правіла).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблі́чча, -а, н.
1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго-н.; рысы і выраз твару.
Сціранне аблічча старой вёскі.
Знаёмае а.
2. перан. Характар, духоўны склад.
Маральнае а. чалавека.
Нацыянальнае а. літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выраджэ́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. выраджацца — вырадзіцца; страта вышэйшым фізічных або псіхічных якасцей; дэгенерацыя. Выраджэнне гатункаў раслін. Маральнае выраджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
degrengolada
ж. маральнае падзенне; заняпад
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)