ніжняя мантыя

т. 11, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́РХНЯЯ МА́НТЫЯ,

абалонка Зямлі, якая знаходзіцца паміж зямной карой і ніжняй мантыяй. Аддзяляецца ад кары Махаровічыча паверхняй, ніжняя граніца невыразная, на глыб. каля 900 км. У рэчыве верхняй мантыі пераважае алівін. Верхні слой верхняй мантыі (субстрат) разам з зямной карой утварае літасферу, пад якой залягае астэнасфера, ніжняя частка (глыбей за 400 км) — слой Галіцына, які характарызуецца інтэнсіўным нарастаннем скорасці сейсмічных хваль. У верхняй мантыі развіваюцца працэсы, з якімі цесна звязаны тэктанічныя рухі, магматызм, вулканізм, метамарфізм зямной кары, утварэнне карысных выкапняў.

т. 4, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парфі́ра, -ы, мн. -ы, -фі́р, ж.

Пурпуровая мантыя манарха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нтия ма́нтыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

robe​1 [rəʊb] n.

1. ма́нтыя; шыро́кае адзе́нне;

judge’s robes судзе́йская ма́нтыя

2. хала́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кардына́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кардынала (у 1 знач.), належыць яму. Кардынальскі сан. Кардынальская мантыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

toga [ˈtəʊgə] n.

1. hist. то́га

2. ма́нтыя (суддзяў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парфі́ра, ‑ы, ж.

1. Уст. Доўгая пурпуровая мантыя — сімвал улады манарха; параднае цырыманіяльнае ўбранне манарха.

2. Род марскіх водарасцей чырвонага колеру.

[Грэч. porphýra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cloak [kləʊk] n.

1. плашч, ма́нтыя

2. перан. по́крыва; ма́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kardynalski

кардынальскі;

płaszcz kardynalski — кардынальская мантыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)