мантыя Зямлі

т. 10, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ніжняя мантыя

т. 11, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Верхняя мантыя Зямлі 5/14

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ніжняя мантыя Зямлі 5/14 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕ́РХНЯЯ МА́НТЫЯ,

абалонка Зямлі, якая знаходзіцца паміж зямной карой і ніжняй мантыяй. Аддзяляецца ад кары Махаровічыча паверхняй, ніжняя граніца невыразная, на глыб. каля 900 км. У рэчыве верхняй мантыі пераважае алівін. Верхні слой верхняй мантыі (субстрат) разам з зямной карой утварае літасферу, пад якой залягае астэнасфера, ніжняя частка (глыбей за 400 км) — слой Галіцына, які характарызуецца інтэнсіўным нарастаннем скорасці сейсмічных хваль. У верхняй мантыі развіваюцца працэсы, з якімі цесна звязаны тэктанічныя рухі, магматызм, вулканізм, метамарфізм зямной кары, утварэнне карысных выкапняў.

т. 4, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парфі́ра, -ы, мн. -ы, -фі́р, ж.

Пурпуровая мантыя манарха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нтия ма́нтыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

robe​1 [rəʊb] n.

1. ма́нтыя; шыро́кае адзе́нне;

judge’s robes судзе́йская ма́нтыя

2. хала́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кардына́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кардынала (у 1 знач.), належыць яму. Кардынальскі сан. Кардынальская мантыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

toga [ˈtəʊgə] n.

1. hist. то́га

2. ма́нтыя (суддзяў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)