мот мот, род. мо́та м., манта́ч, -ча м., марнатра́вец, -ра́ўца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мацю́га ’мантач, марнатраўца’. Да мот, мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vergéuder

m -s, - мот, манта́ч, марнатра́вец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spender [ˈspendə] n. марнатра́вец, мот, манта́ч, транжы́р;

She’s a big spender. Яна добрая мантачка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waster [ˈweɪstə] n. марнатра́вец, манта́ч;

He is a time waster. Ён марна траціць час.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waster

[ˈweɪstər]

n.

марнатра́вец -ўца, манта́ч -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

squanderer

[ˈskwɑ:ndərər]

n.

манта́ч -а́, гуля́ка -і, марнатра́вец -ўца m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Манта́чыць ’выпрошваць’ (Касп.), укр. валын. манта́чите ’тс’. Пад уплывам манта́чыць < мантач (гл.) з польск. matyczeć, якое з mantyka ’торба’ > ’прасіць, жабраваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spendthrift

[ˈspendӨrɪft]

1.

n.

марнатра́вец -ўца m. & f.; манта́ч -а́ m., манта́чка f.

2.

adj.

марнатра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ма́ціна ’саломенная мата’ (Касп.). Да ма́та (гл.).

Маціна 1 ’агідна, непрыемна’ (паўн.-усх., КЭС), смал. мати́но ’тс’. З рус. мовы, параўн. мати́ть перм. ’цягнуць на ваніты’, ’набрыдаць’, ’дакучаць’, казан. ’мучыць’, свярдл. ’хвалявацца, перажываць’.

Маці́на 2 ’мантач, марнатравец’. Да мот (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)