anaemia [əˈni:miə] n. BrE

1. med. анемі́я, малакро́ўе

2. мля́васць, сла́басць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anemia

[əˈni:miə]

n.

малакро́ўе n., анэ́мія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ішэмі́я, ‑і, ж.

Малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванасці прытоку крыві пры закупорцы або спазмах артэрый.

[Грэч. ischō — затрымліваю і haima — кроў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezkrwistość

ж. малакроўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

anemia

ж. анемія; малакроўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blednica

ж. мед. малакроўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bléichsucht

f - мед. малакро́ўе, анемі́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blútarmut

f - мед. малакро́ўе, анемі́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blútmangel

m -s мед. малакро́ўе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Anämíe

f -, -mí¦en мед. малакро́ўе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)