Verbum

паўлі́тра, н.

Палавіна літра.

П. малака.

малакаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аўтамашына з цыстэрнай для перавозкі малака.

2. Той, хто займаецца перавозкай малака.

|| прым. малакаво́зны, -ая, -ае (да 1 знач.).

бры́нза, -ы, ж.

Сыр з авечага малака.

|| прым. бры́нзавы, -ая, -ае.

мало́чніца¹, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

малакаго́нны, -ая, -ае (спец.).

Які садзейнічае багатаму выдзяленню малака.

Бручка — м. корм.

мало́чнасць, -і, ж.

Здольнасць даваць тую ці іншую колькасць малака.

М. кароў.

ра́жанка, -і, ДМ -нцы, ж.

Кісламалочны напітак, прыгатаваны з топленага малака, заквашанага смятанай.

мало́чны, -ая, -ае.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

Малочныя парасяты.

7. у знач. наз. мало́чнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

Ён харчуецца толькі малочным.

○

Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

◊

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.