стро́іць

‘майстраваць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стро́ю стро́ім
2-я ас. стро́іш стро́іце
3-я ас. стро́іць стро́яць
Прошлы час
м. стро́іў стро́ілі
ж. стро́іла
н. стро́іла
Загадны лад
2-я ас. стро́й стро́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стро́ячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

майстрава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. майстраваць.

2. Тое, што змайстравана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамайстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Скончыць майстраваць, рабіць што‑н. Дамайстраваць цацку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

majstrować

незак. майстраваць, штукаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

majsterkować

незак. майстраваць, мастачыць, мастаколіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

majsterkowicz

м. аматар майстраваць, штукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сла́живать несов.

1. (делать, изготовлять) рабі́ць, майстрава́ць, зла́джваць;

2. (устраивать) абла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сооружа́ть несов.

1. (строить) будава́ць, збудо́ўваць;

2. (делать, приготовлять) разг. майстрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штукава́ць разм. (майстраваць) básteln vt, selbst ánfertigen, máchen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стря́пать несов., разг.

1. (обед) гатава́ць;

2. перен., пренебр. майстрава́ць, кле́іць; фабрыкава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)