Лю́хвік ’станік’ (мазыр., Шатал.). Да ліф, ліфік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́сцілка ’прасціна’ (петрык., мазыр., Шатал.), ’посцілка’ (ТС). Да прасцілаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́сьцебнуць ’выпрагчы з ярма’ (мазыр., З нар. сл.). Гл. вы́сцебнуць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ві́лівок ’яйка з вельмі слабай шкарлупой’ (мазыр., З нар. сл.). Да вы́лівак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віро́тны ’падобны’ (мазыр., Мат. Гом.), ваўк. веро́тны ’сапраўдны’ (Арх. Федар.). Да вяру́тны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патляя́ ’чапяла’ (мазыр., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем патэльня і чапляя́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Луга́ць ’браць на повад’ (мазыр., З нар. сл.). Да лыга́ць (гл.). Параўн. таксама налы́гач.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нароў ’нораў’ (Ян.; мазыр. Бел. каз. эпас), нароўка ’нораў, характар’ (Бяльк.). Гл. нораў ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тка́льніца ’ткачыха’ (шчуч., шальч., Сл. ПЗБ; бяроз., лельч., ЛА, 4; мазыр., Шатал.; ТС). Гл. ткалля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тату́лека, тату́ль ’адтуль’ (мазыр., ГЧ). Ад адтуль (у вымаўленні аттуль) з перастаноўкай пачатковага зычнага і галоснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)