мадэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе мадэлей (у 2 знач.).

|| ж. мадэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. мадэлі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадэліраванне,

выраб мадэлей новых прамысловых вырабаў.

т. 9, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мадэлі́зм

(фр. modélisme)

канструяванне, пабудова і выпрабаванне мадэлей машын, механізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мадэлье́р

(фр. modeleur)

спецыяліст па канструяванню новых відаў (мадэлей 1) адзення, абутку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рытмамело́дыка

(ад рытм + мелодыка)

пабудова моўных выразаў паводле інтанацыйных і рытмічных мадэлей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мадэлье́р

(фр. modeleur)

спецыяліст па канструяванню новых відаў (мадэлей 1) адзення, абутку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тыпа́ж, -у, м.

1. Сукупнасць тыпаў узораў, мадэлей якіх-н. дэталей, вырабаў.

Т. самалётаў.

2. Сукупнасць прыкмет, характэрных для якога-н. грамадскага разраду, тыпу людзей.

Нацыянальны т.

3. Акцёр з яркай характэрнай знешнасцю, які падыходзіць па сваіх знешніх дадзеных для пэўнай ролі.

Т. узяты з жыцця.

|| прым. тыпа́жны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свяці́лішча, ‑а, н.

1. Уст. Храм. Свяцілішча аракулаў.

2. перан.; чаго. Месца, якое выклікае пачуццё глыбокай пашаны і павагі. Свяцілішча навукі. / у іран. ужыв. Дом мадэлей для іх [модніц] — свяцілішча, куды яны робяць паломніцтвы, як мусульмане ў Меку. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетамадэлі́зм

(ад ракета + мадэлізм)

канструяванне і выпрабаванне мадэлей ракет з тэхнічнай або спартыўнай мэтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыпа́ж, ‑у, м.

1. Сукупнасць тыпаў, узораў, мадэлей якіх‑н. дэталей. Тыпаж самалётаў. Пашырэнне тыпажу металаапрацоўчых станкоў.

2. Сукупнасць прыкмет, характэрных для якога‑н. грамадскага разраду, тыпу людзей. Сацыяльны тыпаж. □ Тыпаж бярэцца сакавіты, персанажы выкрываюць сябе праз учынкі, без надакучлівага маралізавання. Лужанін.

3. Акцёр з яркай характэрнай знешнасцю, які падыходзіць па сваіх даных для пэўнай ролі.

[Фр. typage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)