Verbum

анлайнавы слоўнік

лі́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

избы́точность ж. лі́шак, -шку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Тое, што і лішак.

2. Няцотны лік (разм.).

Гуляць у цот і лішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

surplus¹ [ˈsɜ:pləs] n. лі́шак, аста́ча;

in surplus бага́та;

labour surplus лі́шак рабо́чай сі́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glut [glʌt] n. лі́шак; затава́рванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ли́шек прост. лі́шак, род. лі́шку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́ча¹, -ы, ж.

1. гл. здаць.

2. Лішак грошай, які вяртаецца пры разліку; рэшта.

Атрымаць здачу.

З. з пяці тысяч рублёў.

◊

Даць здачы каму (разм.) — адказаць ударам на ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spillover [ˈspɪləʊvə] n. лі́шак (чаго-н., каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераба́ўка, ‑і, ДМ ‑баўцы; Р мн. ‑бавак; ж.

Разм. Перадача лішняга, лішак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переизбы́ток лі́шак, -шку м., разг. збы́так, -тку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)