сілуэ́тна-ліне́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілуэ́тна-ліне́йны сілуэ́тна-ліне́йная сілуэ́тна-ліне́йнае сілуэ́тна-ліне́йныя
Р. сілуэ́тна-ліне́йнага сілуэ́тна-ліне́йнай
сілуэ́тна-ліне́йнае
сілуэ́тна-ліне́йнага сілуэ́тна-ліне́йных
Д. сілуэ́тна-ліне́йнаму сілуэ́тна-ліне́йнай сілуэ́тна-ліне́йнаму сілуэ́тна-ліне́йным
В. сілуэ́тна-ліне́йны (неадуш.)
сілуэ́тна-ліне́йнага (адуш.)
сілуэ́тна-ліне́йную сілуэ́тна-ліне́йнае сілуэ́тна-ліне́йныя (неадуш.)
сілуэ́тна-ліне́йных (адуш.)
Т. сілуэ́тна-ліне́йным сілуэ́тна-ліне́йнай
сілуэ́тна-ліне́йнаю
сілуэ́тна-ліне́йным сілуэ́тна-ліне́йнымі
М. сілуэ́тна-ліне́йным сілуэ́тна-ліне́йнай сілуэ́тна-ліне́йным сілуэ́тна-ліне́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шасэ́йна-ліне́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасэ́йна-ліне́йны шасэ́йна-ліне́йная шасэ́йна-ліне́йнае шасэ́йна-ліне́йныя
Р. шасэ́йна-ліне́йнага шасэ́йна-ліне́йнай
шасэ́йна-ліне́йнае
шасэ́йна-ліне́йнага шасэ́йна-ліне́йных
Д. шасэ́йна-ліне́йнаму шасэ́йна-ліне́йнай шасэ́йна-ліне́йнаму шасэ́йна-ліне́йным
В. шасэ́йна-ліне́йны (неадуш.)
шасэ́йна-ліне́йнага (адуш.)
шасэ́йна-ліне́йную шасэ́йна-ліне́йнае шасэ́йна-ліне́йныя (неадуш.)
шасэ́йна-ліне́йных (адуш.)
Т. шасэ́йна-ліне́йным шасэ́йна-ліне́йнай
шасэ́йна-ліне́йнаю
шасэ́йна-ліне́йным шасэ́йна-ліне́йнымі
М. шасэ́йна-ліне́йным шасэ́йна-ліне́йнай шасэ́йна-ліне́йным шасэ́йна-ліне́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шашэ́йна-ліне́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шашэ́йна-ліне́йны шашэ́йна-ліне́йная шашэ́йна-ліне́йнае шашэ́йна-ліне́йныя
Р. шашэ́йна-ліне́йнага шашэ́йна-ліне́йнай
шашэ́йна-ліне́йнае
шашэ́йна-ліне́йнага шашэ́йна-ліне́йных
Д. шашэ́йна-ліне́йнаму шашэ́йна-ліне́йнай шашэ́йна-ліне́йнаму шашэ́йна-ліне́йным
В. шашэ́йна-ліне́йны (неадуш.)
шашэ́йна-ліне́йнага (адуш.)
шашэ́йна-ліне́йную шашэ́йна-ліне́йнае шашэ́йна-ліне́йныя (неадуш.)
шашэ́йна-ліне́йных (адуш.)
Т. шашэ́йна-ліне́йным шашэ́йна-ліне́йнай
шашэ́йна-ліне́йнаю
шашэ́йна-ліне́йным шашэ́йна-ліне́йнымі
М. шашэ́йна-ліне́йным шашэ́йна-ліне́йнай шашэ́йна-ліне́йным шашэ́йна-ліне́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліне́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лініі (у 1 знач.). Лінейная геаметрыя.

2. Які мае выгляд лініі, складаецца з ліній. Лінейны арнамент.

3. Прызначаны для абслугоўвання лініі сувязі ці шляхоў зносін. Лінейны дыспетчар. Лінейны манцёр.

4. Уст. Які складае аснову баявых злучэнняў арміі; рэгулярны. Лінейныя войскі. // Які складае аснову баявых злучэнняў флоту. Лінейны крэйсер.

5. у знач. наз. ліне́йны, ‑ага, м. Салдат, які пасылаецца ў час парадаў для ўказання лініі і напрамку пастраення і ўрачыстага марту войск.

•••

Лінейная скорасць (спец.) гл. скорасць.

Лінейны карабель гл. карабель.

Лінейныя меры гл. мера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінеарыза́цыя

(ад лац. linearis = лінейны)

метад аналізу нелінейных сістэм (або залежнасцей), пры якім яны разглядаюцца як лінейныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лине́йный ліне́йны;

лине́йная геоме́трия мат. ліне́йная геаме́трыя;

лине́йная фу́нкция мат. ліне́йная фу́нкцыя;

лине́йная кома́нда воен., уст. ліне́йная кама́нда;

лине́йные ме́ры ліне́йныя ме́ры;

лине́йный кора́бль ліне́йны карабе́ль;

лине́йные войска́ ліне́йныя во́йскі;

лине́йная та́ктика ліне́йная та́ктыка;

лине́йная ско́рость физ. ліне́йная ско́расць (ху́ткасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БА́НАХ (Banach) Стафан

(30.3.1892, Кракаў — 31.8.1945),

польскі і ўкр. матэматык; адзін са стваральнікаў львоўскай матэм. школы. Чл.-кар. АН у Кракаве (1924). Скончыў Львоўскі політэхн. ін-т (1914). З 1924 праф. Львоўскага ун-та. Адзін са стваральнікаў сучаснага функцыянальнага аналізу. Яго імем названы лінейныя прасторы, у якіх найбольш плённа вывучаюцца лінейныя функцыяналы і аператары.

Тв.:

Рус. пер. — Дифференциальное и интегральное исчисление. 3 изд. М., 1972.

т. 2, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жаланёры

(фр. jalonneur = літар. расстаноўшчык вех)

салдаты ў царскай арміі, якія на вучэнні або на парадзе расстаўляліся па лініі пастраення і руху войск; лінейныя (гл. лінейны 4).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВА́ДКІЯ КАЎЧУКІ́,

нізкамалекулярныя лінейныя палімеры, пры ацвярджэнні (вулканізацыі) якіх утвараюцца гумападобныя матэрыялы.

Вязкія вадкасці, малекулярная маса (0,5—10)·10​3. Найб. пашыраныя тыпы: вуглевадародныя, крэмнійарганічныя, полісульфідныя, урэтанавыя. Лёгка перапрацоўваюцца ў гумавыя вырабы метадам свабоднага ліцця. Выкарыстоўваюць таксама як аснову кляёў, герметыкаў, штучнага пакосту, пластыфікатараў.

т. 3, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛАЧЫ́ЛЬНЫ СТАН,

машына для апрацоўкі металаў валачэннем. Складаецца з адной або некалькіх валокаў (маюць канал, які звужаецца ў напрамку валачэння) і прыстасавання для працягвання праз іх загатовак.

Адрозніваюць лінейныя валачыльныя станы з прамалінейным рухам металу, які працягваецца (маюць ланцуговыя, рэечныя, гідраўлічныя і інш. прыводы), і барабанныя з намотваннем металу на барабан. Для атрымання труб, профіляў і пруткоў выкарыстоўваюць абодва тыпы валачыльных станаў аднаразовага валачэння (праз адну валоку), для атрымання дроту — толькі барабанныя адна- і шматразовыя (з валачэннем праз шэраг паслядоўных валокаў).

т. 3, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)