зале́ва ж гл лівень

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rainstorm [ˈreɪnstɔ:m] n. лі́вень з урага́нам, бу́ра, навальні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sikawica

ж. абл. залева; лівень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

waterspout [ˈwɔ:təspaʊt] n.

1. вадасцёкавая труба́

2. вадзяны́ смерч; лі́вень, зале́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вясе́нні, ‑яя, ‑яе.

Тое, што і веснавы. Хлынуў цёплы вясенні лівень. Гурскі. На зямлі стаяла цёплая вясенняя ноч. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stúrzregen

m -s, - лі́вень, зале́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Plátzregen

m -s лі́вень, зале́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Права́львацца, прова́львацца ’праломвацца, дзіравіцца’ (ТС), сюды ж палес. провалі́лосо неба (пра залеву, навальніцу), якое Талстыя (ПЭСб, 10) супастаўляюць у якасці палеска-паўднёваславянскай паралелі з серб.-харв. провалио се облак ’прайшоў лівень’, про̏вала облака ’лівень, залева’. Да праваліць ’прабіць, праламаць’, што да валіць ’біць, ламаць’, параўн. ням. Volkenhruch ’лівень’, літаральна ’пралом воблака, у воблаках’ (Гарачава, Этимология–1984, 45).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лі́ўны ’ліўневы, праліўны’ (ТС). Да лівень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́ліў ’лівень’ (КСТ). Гл. вы́ліў, адносна фанетыкі гл. ву́зверыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)