Verbum

чэ́шкі, чэ́шак, адз. чэ́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Спартыўныя тапачкі на лёгкай (звычайна на ласінай) падэшве для заняткаў гімнастыкай.

лёгкаатле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца лёгкай атлетыкай.

|| ж. лёгкаатле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

турба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанага вакол галавы.

дэбі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек з лёгкай формай прыроджанай псіхічнай непаўнацэннасці, разумовай адсталасці.

|| прым. дэбі́льны, -ая, -ае; наз. дэбі́льнасць, -і, ж.

жабо́, нескл., н.

Аздоба з карунак або лёгкай тканіны ў выглядзе брыжоў (гафрыроўкі) на грудзях або каля каўняра ў жаночай блузцы, сукенцы ці мужчынскай сарочцы.

стандартыза́цыя, -і, ж.

1. Устанаўленне адзіных абавязковых стандартаў на што-н.

С. вырабаў лёгкай прамысловасці.

2. перан. Адсутнасць, знікненне ў чым-н. арыгінальнасці; шаблоннасць, трафарэтнасць.

С. думак.

ула́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі (першапачаткова — узброеных пікамі).

Эскадрон уланаў.

|| прым. ула́нскі, -ая, -ае.

гуса́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

У царскай Расіі і некаторых іншаземных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі, якія насілі форму венгерскага ўзору.

|| прым. гуса́рскі, -ая, -ае.