дрэванасаджэ́нне, -я, н.

1. Пасадка дрэў, спосаб развядзення лясоў саджанцамі.

2. звычайна мн. -і, -яў. Пасаджаныя дрэвы.

Трэба ахоўваць дрэванасаджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная няпарнакапытная млекакормячая жывёліна трапічных лясоў з выцягнутымі ў невялікі хобат верхняй губой і носам.

Сямейства тапіраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абязле́шваць

‘пазбаўляць лясоў што-небудзь; страчваць лясы, станавіцца бязлесным’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абязле́шваю абязле́шваем
2-я ас. абязле́шваеш абязле́шваеце
3-я ас. абязле́швае абязле́шваюць
Прошлы час
м. абязле́шваў абязле́швалі
ж. абязле́швала
н. абязле́швала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абязле́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

редкосто́йность лес. рэдкасто́йнасць, -ці ж.;

редкосто́йность лесо́в Се́вера рэдкасто́йнасць лясо́ў по́ўначы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Лясно, лесно́ ’лясіста, паросшы лесам’ (ТС), укр. палт. лісно́ ’шмат лясоў’, рус. анеж., смал. ле́сно, лесно́ ’тс’. Прыслоўе lěsьno ад лясны́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

малале́ссе, ‑я, н.

Недастатковая колькасць лясоў у якой‑н. вобласці, раёне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязле́сіць, ‑лешу, ‑лесіш, ‑лесіць; зак., што.

Пазбавіць лясоў, зрабіць бязлесным. Абязлесіць край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малале́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае недастатковую колькасць лясоў; бедны лесам. Малалесная вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязле́сіца, ‑ы, ж.

Адсутнасць лесу, лясоў; бязлессе. [Клімат] — не адзіная прычына бязлесіцы стэпаў. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conservation [ˌkɒnsəˈveɪʃn] n.

1. захава́нне, зберажэ́нне, ашча́да;

conservation of energy tech. зберажэ́нне эне́ргіі

2. ахо́ва рэк і лясо́ў; ахо́ва прыро́ды;

BrE a conservation area запаве́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)