гле́тчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і ляднік.

|| прым. гле́тчарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

glacier [ˈglæsiə]n. ледаві́к, лядні́к, гле́тчар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ледаві́к м., см. лядні́к 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гле́тчар, ‑а, м.

Тое, што і ляднік (у 1 знач.).

[Ням. Hletscher.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваго́н-ледни́к ваго́н-лядні́к, род. ваго́на-ледніка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледни́к​II геол. лядні́к, род. ледніка́ м., ледаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гле́тчар

(ням. Gletscher, ад лац. glacies = лёд)

ляднік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Glétscher

m -s, - лядні́к, ледаві́к, гле́тчар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ледаві́к ’ляднік’ (ТСБМ) — калька з рус. мовы (з бел. афіксам) — гл. Крукоўскі, Уплыў, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Транспартны сродак для перавозкі пасажыраў або грузаў па рэйкавых дарогах.

Таварны в.

Пасажырскі в.

Трамвайны в.

В.-ляднік.

В.-рэстаран.

В. дроў (колькасць, якая змяшчаецца ў ім).

|| памянш. ваго́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. ваго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)