Ма́лік1 ’след зайца’ (Інстр. II). Да малы́ (гл.): заяц малымі крокамі ідзе на жыроўку, а адтуль на новае лежбішча. Параўн. рус. паўн.-усх. маликлыжня на снезе’ — ’малы след’ у адрозненне ад вялікага — са́нный след (Фасмер, 2, 563).

Ма́лік2 ’малады заяц’ (гом., Мат. Гом.). Да малы́ (гл.): малады заяц (да 1 года ўзростам), значна меншы за старога. Аналагічна ўтвораны чэш. malík ’мезенец’, ст.-польск. malik (XV ст.), ст.-славян. mȁlič ’гном, нячысцік’, ’д’ябал’, malík ’рэха’. Не выключана сувязь зайца з міфалогіяй ці старажытнымі вераваннямі (параўн. Брукнер, 319).

Малі́к ’патыліца’ (Нас., Растарг.), паўд.-усх. ма́лік (КЭС), чачэр. ’карак у свінні’ (Мат. Гом., Жыв. сл.). З укр. мали́к ’тс’, ’гарбун’, якое з гамали́к ’карак’ < тур. hamallık ’прафесія насільшчыка’ < hamal ’насільшчык’ > араб. ḥammāl ’тс’ (ЕСУМ, 1, 464). Сюды ж і польск. malik ’хвароба коней і валоў: падскурныя гузы на шыі і лбе’, koń malikowaty ’конь з праваленым, увагнутым хрыбетным’; ’нешчаслівы, фатальны’ (Варш. сл., 2, 858).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Spur

f -, -en

1) след, адбі́так

iner ~ flgen [nchgehen*], ine ~ verflgen — ісці́ па сле́ду

ine ~ ufnehmen* — напа́сці на след, ісці́ па сле́ду

j-n auf j-s ~ brngen* — наве́сці каго́-н. на чый-н. след

j-m auf der ~ flgen — прасле́даваць каго́-н. па пя́тах, ісці́ сле́дам за кім-н.

auf frscher ~ — па гара́чых сляда́х

lle ~en vertlgen [verwschen] — заме́сці сляды́

j-n von der ~ bbringen* — збіць каго́-н. з то́лку [панталы́ку]

2) чыг. каляц

3) лыжня́

ine ~ lgen — пракла́дваць лыжнр

4) перан. след

kine ~ ! — нічо́га тако́га!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)