skiing [ˈski:ɪŋ] n. лы́жны спорт;

a skiing champion чэмпіён па лы́жным спо́рце;

a skiing suit лы́жны касцю́м;

a skiing relay лы́жная эстафе́та;

downhill skiing скарасны́ спуск;

cross-country skiing лы́жны крос;

hot-dog ski ing лы́жная акраба́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прабе́г, -у, м.

1. Спартыўнае спаборніцтва па бегу, яздзе.

Лыжны п.

Аўтамабільны п.

2. Адлегласць, пройдзеная якім-н. транспартным сродкам (спец.).

Сутачны п. цеплавоза.

3. Знаходжанне ў дарозе, у эксплуатацыі (транспартных сродкаў; спец.).

Падрыхтаваць машыну да прабегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ski jumping [ˈski:dʒʌmpɪŋ] n. скачкі́ на лы́жах;

a ski-jumping board лы́жны трамплі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трамплі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартыўнае прыстасаванне для павелічэння шляху палёту пры скачка́х.

Лыжны т.

2. перан. Апора, зыходны пункт для якіх-н. дзеянняў.

Дасягненні будуць трамплінам для далейшых дзеянняў.

|| прым. трамплі́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schístiefel

m -s, - лы́жны чараві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sprúngschanze

f -, -n лы́жны трамплі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марафо́н, -у, м.

1. Спартыўны бег на дыстанцыю 42 км 195 м, а таксама наогул спартыўныя гонкі на доўгай дыстанцыі.

Лыжны м.

2. перан. Пра якое-н. спаборніцтва, мерапрыемства, якое праходзіць вельмі доўга.

Шахматны м.

|| прым. марафо́нскі, -ая, -ае.

М. бег.

М. заплыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skocznia

ж. трамплін;

skocznia narciarska — лыжны трамплін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schítour

[-tu:r]

f -, -en лы́жная вы́лазка, лы́жны пахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трамплі́н, ‑а, м.

1. Спартыўнае прыстасаванне, збудаванне для адштурхвання пры скачках. Лыжны трамплін.

2. перан. Апора, зыходны пункт для якіх‑н. дзеянняў. [Дасягненні] з’яўляюцца трывалым трамплінам для новага ўзлёту, надзейнай гарантыяй таго, што пяцігодка будзе выканана датэрмінова... «Звязда».

[Фр. tremplin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)