лорда́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лорда́нцлер лорда́нцлеры
Р. лорда́нцлера лорда́нцлераў
Д. лорда́нцлеру лорда́нцлерам
В. лорда́нцлера лорда́нцлераў
Т. лорда́нцлерам лорда́нцлерамі
М. лорда́нцлеру лорда́нцлерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лорда́нцлер м. лорда́нцлер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лордэ́р м. лордэ́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лордэ́р

(англ. Lord mayor)

гарадскі галава ў Лондане і некаторых іншых гарадах Англіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лорда́нцлер

(англ. Lord Chancellor)

адна з высокіх службовых асоб у Англіі — член урада і старшыня палаты лордаў, які выконвае функцыі міністра юстыцыі, кіраўніка Вярхоўнага суда; захавальнік вялікай дзяржаўнай пячаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lordostwo

н. лорд з жонкай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lord

м. лорд;

izba ~ów — палата лордаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

steward1 [ˈstju:əd] n. афіцыя́нт; сцю́ард, бортправадні́к (на самалёце, параходзе);

Lord High Steward of England лорд, які́ кіруе ўрачы́стасцямі на карана́цыі (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lord

[lɔrd]

n.

1) пан, ула́сьнік -а m.; валадар, улада́р -а́ m.

2) лордm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lordly

[ˈlɔrdli]

adj.

1) як лорд; ве́лічны, арыстакраты́чны; пы́шны; па́нскі

2) ганары́сты, напы́шлівы (паво́дзіны); наха́бны; зьнява́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)