swallow1 [ˈswɒləʊ] n. ла́стаўка

one swallow does not make a summer адна́ ла́стаўка яшчэ́ не ро́біць надво́р’е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шчабяту́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -ту́х, ж. (разм.).

1. Птушка, якая безупынна шчабеча.

Ластаўка-ш.

2. перан. Пра дзяўчынку, жанчыну, якія няспынна гавораць (разм., жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

martin

[ˈmɑ:rtən]

n.

ла́стаўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schwlbe

f -, -n ла́стаўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ляту́ха ж. лету́нья;

ла́стаўка-л. — ла́сточка-лету́нья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каса́ткаII (ласточка) ла́стаўка, -кі ж.; каса́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стырнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.

Кіраваць стырном. Часу не марнуе Ластаўка са стрыжам, І плывец стырнуе Цераз вір на стрыжань. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ла́стка ’закладка на хустцы’ (лаг., Жд. 2). Перанос паводле падабенства с ла́сткаластаўка’. Да ластаўка1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́ставачка ’цвікля’ (браг., Шатал.). Да ластаўка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

берагавы́ в разн. знач. берегово́й;

б. ве́цер — берегово́й ве́тер;

а́я ла́стаўка — берегова́я ла́сточка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)