ласт-бо́л

(англ. last ball = літар. апошні мяч)

становішча пры гульні ў тэніс, калі аднаму з бакоў не хапае толькі аднаго мяча да выйгрышу партыі або матча.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

flipper [ˈflɪpə] n. zool. плаўні́к; ласт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́ставы ла́стовый; см. ласт I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flipper

[ˈflɪpər]

n.

1) плаўні́к -а́, ласт -а m. (як у фо́каў)

2) ласт -а m. (у вадала́заў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

płetwa

ж. плаўнік; ласт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пла́вень I (род. пла́ўню) м., тех. пла́вень

пла́вень II (род. пла́ўня) м., анат., разг. ласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слібі́ць (сьлі́біць) ‘ільсніцца’ (Ласт.), сьліба́ ‘амальгама’ (Ласт., Байк. і Некр.). Няясна, параўн. польск. дыял. ślibrzny ‘сярэбраны, срабрысты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спаро́н ‘выкідыш, аборт’ (Ласт., Байк. і Некр.). Аддзеяслоўны назоўнік ад спараніць ‘скінуць’ (Ласт.), што да раня́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыцінь 1, прыціня ’быстрыня (у рацэ)’ (Ласт.). Да прыць, прыткі (гл.).

Пры́цінь 2 ’зеніт’: у сам прыцінь сонца (Ласт.). Відаць, як і пры́цін ’кульмінацыя’ (Ласт.), да прыціна́ць (гл.), параўн. рус. прити́н ’мяжа руху, пункт стаяння’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слёзнік ‘чальчак, Lythrum salicaria L.’ (Ласт., Кіс., Мат. Гом.), іншая назва плаку́н (Ласт.). Да сляза (гл.), паводле Ластоўскага (Ласт., 799), “народ верыць, што ад яго плачуць ведзьмы і чэрці”; паводле Мат. Гом., “капае з ее сок”.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)