лаза́, -ы́, мн. ло́зы, лоз і лозаў, ж.

1. Кусты некаторых парод вярбы, вінаграду.

Вінаградная л.

2. Доўгае гнуткае галлё вярбовых кустоў, вінаграду; матэрыял з лазовай драўніны ці кары.

Плесці кошыкі з лазы.

◊

Даць лазы (разм.) — адсцябаць розгамі.

|| прым. лазо́вы, -ая, -ае.

Лазовая кара.

Л. кошык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́зка,

гл. лазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тын, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

Агароджа з вертыкальных або папярочных жэрдак, пераплеценых прутамі лазы.

|| памянш. тыно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. ты́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарка́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаркавага. Гаркавасць лазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́ня ла́зня, -ні ж.;

◊

зада́ть ба́ню даць ла́зню, даць лазы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаза́ ж., в разн. знач. лоза́;

кусты́ лазы́ над рэ́чкай — кусты́ лозы́ над ре́чкой;

пле́сці ко́шыкі з лазы́ — плести́ корзи́ны из лозы́;

вінагра́дныя ло́зы — виногра́дные ло́зы;

○ ні́цая л. — та́льник;

◊ даць лазы́ — зада́ть пе́рцу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wicker

[ˈwɪkər]

1.

n.

1) лаза́ (для пляце́ньня)

2) рэч, спле́ценая з лазы́

2.

adj.

пле́цены з лазы́

wicker baskets — кашы́, пле́ценыя з лазы́

wicker chair — пле́ценае крэ́сла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wickerwork

[ˈwɪkərwɜ:rk]

n.

вы́рабы пле́ценыя з лазы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лаза́, ‑ы; мн. лозы, лоз і лозаў; ж.

1. Кусты некаторых парод вярбы, вінаграду. Вінаградная лаза. □ Астраўкі параслі кучаравай лазой і здалёк нагадвалі копы сена. Шашкоў.

2. Галлё вінаграду, вярбовых кустоў; матэрыял з лазовай драўніны ці кары. Вязаць лазою венікі. □ Дзеці, падлеткі неслі пучкі лазы, вербалозніку. Бялевіч. Сярод пастушкоў ваколіцы мае складаныя ножыкі карысталіся вялікай славай.. За гэтыя ножыкі пастухі вучылі мяне плесці кашы з лазы, лапці. Бядуля. // толькі адз. Дубец як прадмет пакарання; розга. А чарвячок грызе сумленне — Прадвеснік лазні і лазы. Колас.

•••

Даць лазы гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Féchser

m -s, - бат. па́растак, ато́жылак (вінаграднай лазы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)