няўла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Не забяспечаны ўсім неабходным. Пасля нядоўгага адпачынку ў партызанскім лагеры паходнае жыццё наша здаецца яшчэ больш няўладжаным. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэакцыяне́р, ‑а, м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі, вораг сацыяльнага і культурнага прагрэсу. Рэакцыянеры [у Іспаніі] лютавалі. Яны любымі сродкамі хацелі ўнесці разлад у лагеры рэспубліканцаў. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

counsellor [ˈkaʊnsələ] n.

1. саве́тнік, кансульта́нт;

a marriage guidance counsellor кансульта́нт па пыта́ннях шлю́бу

2. AmE адвака́т

3. AmE выхава́льнік; выхава́льніца (у дзіцячым летнім лагеры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bloom​2 [blu:m] v.

1. цвісці́, расцвіта́ць

2. развіва́цца; квітне́ць;

The child had bloomed during his stay in the camp. Дзіця набралася здароўя і сіл у лагеры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

весць, ‑і, ж.

Паведамленне, вестка. Добрыя весці. Весці з фронту. □ У лагеры весці пачуты: З паходу атрад прыбывае. Колас. Весць аб смерці Бандароўны Скрозь пайшла, як мора. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэто́рый

(лац. praetorium)

1) месца ў вайсковым лагеры старажытнарымскай арміі, дзе знаходзілася палатка палкаводца;

2) ваенная рада пры старажытнарымскім палкаводцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

павыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Вывезці адкуль‑н. або куды‑н. усіх, многіх або ўсё, многае. Павывозіць вазы з двара. Павывозіць бульбу на рынак. Павывозіць дзяцей у лагеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваста́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікім або густым хвастом. Вогненная хвастатая прыгажуня-лісіца жыла ў лагеры даўно. Няхай. Міма праплываюць прыгожыя хвастатыя птушкі. «ЛіМ». // Які мае хвост, доўгі канец. Хвастатая камета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kemping, ~u

м.

1. адпачынак у палатачным (турысцкім) лагеры;

2. турысцкі лагер; кемпінг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыга́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.

Разм. Выпрошваць, выманьваць. Грэчка бадзяўся па лагеры, пераходзіў ад аднаго гурту партызан да другога, сыпаў нейкія жарты, мацаў трафейныя аўтаматы, цыганіў цыгарэты. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)