кирка́ (ручной инструмент) кі́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pickaxe

[ˈpɪkæks]

n.

кірка́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pick​1 [pɪk] n. кі́рка;

an ice pick ледасе́к;

a toothpick зубачы́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ша́нцавы, ‑ая, ‑ае.

У ваеннай справе — які служыць для акопвання, для будовы акопаў, траншэй і пад. Шанцавая кірка.

•••

Шанцавы інструмент гл. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spítzhacke

f -, -n маты́ка, кі́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pícke

f -, -n маты́ка, кі́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oskard

м. кірка, кайло; капаніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kilof, ~u

м. кірка; кайло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кайло́ н (кірка) Pícke f -, -n, Spítzhacke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

młotek

м. малаток;

młotek murarski — кірка муляра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)