sausage

[ˈsɔsɪdʒ]

n.

каўбаса́, кілбаса́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

языко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да языка (у 1 знач.). Языковая мышца. Языковыя сасочкі. // Прыгатаваны з языка, языкоў. Языковая кілбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кілба́сіца ’блытаць’ (Др.-Падб.). Гл. кілбаса.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свино́й свіны́;

свино́е са́ло свіно́е са́ла;

свина́я колбаса́ свіна́я каўбаса́ (кілбаса́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кілба́ска ’суквецце на бярозе, алешніку’ (Жыв. сл.). Да кілбаса (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скаро́мніна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і скароміна. [Алеся:] — З гэтага боку ляжыць ежа: вось тут сыр, а каля яго сала, у тым куточку кілбаса і вяндліна. Паміж бялізнай і скаромнінай — пышачкі, хлеб. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sausage [ˈsɒsɪdʒ] n. каўбаса́, кілбаса́; сасі́ска, сардэ́лька

♦

not a sausage BrE, dated, infml нічагу́сенькі, нічагу́ткі, ні ка́ліўца, нічо́гачкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каўбаса, кілбаса / ліверная: вантрабянка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Каўбаса́ ’кілбаса’ (БРС, Шат., Сцяшк.). Формы тыпу кілбаса (параўн. Нас.) запазычаны з польск. kiełbasa (гл. Слаўскі, 2, 143–144). Іншая форма, бел. каўбаса́ мае надзейныя адпаведнікі ў іншых слав. мовах. Параўн. рус. колбаса́, укр. ковбаса́, ст.-рус. колбаса, балг. кълба́са, с.-балг. клъбаса, славац. klbása, польск. kiełbasa. Агульнай праформай тут можа быць *kъlbasa. Адрозніваюцца па форме чэш. klobása, славен. klobása, серб.-харв. коба̀сица, klobasa. Этымалогія гэтых слав. слоў вельмі няпэўная. Паводле Слаўскага, 2, 144, няпэўным таксама з’яўляецца сам прасл. характар усёй групы слоў і трэба шукаць крыніцу запазычання (прапанаваліся ў якасці крыніцы цюрк. мовы, ст.-яўр., франц.). Агляд у Слаўскага, 2, 144, у Фасмера, 2, 286. Гл. яшчэ Шанскі, 2, 195.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kiszka

kiszk|a

ж.

1. анат. кішка;

ślepa ~a — сляпая кішка;

2. кілбаса, каўбаса;

~a pasztetowa — ліверная кілбаса;

~i mi marsza grają — кішкі марша граюць; дужа есці хочацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)