cremation

[ˈkrɪˈmeɪʃən]

n.

спа́льваньне тру́паў, крэма́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incineration

[ɪn,sɪnəˈreɪʃən]

n.

спа́льваньне, спапяле́ньне n.; крэма́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Féuerbestattung

f -, -en крэма́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krematión

f -, -en крэма́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léichenverbrennung

f -, -en крэма́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kremacja

kremacj|a

ж. крэмацыя;

poddać ~i — крэміраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bestáttung

f -, -en пахава́нне, хаўту́ры; крэма́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinäscherung

f -, -en

1) крэма́цыя

2) ператварэ́нне ў по́пел

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інгума́цыя

(англ. inhumation, ад лац. inhumare = накрываць зямлёй)

пахаванне нябожчыка паводле абраду трупапалажэння ў грунтавой магіле (параўн. крэмацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbrénnung

f -, -en

1) згара́нне

2) спа́льванне; крэма́цыя

3) апёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)