Плы́та ’грамафонная пласцінка’ (бераст., Сл. рэг. лекс.), плыта́ ’тс’ (астрав., Сцяшк. Сл.). З польск. płyta ’тс’, адсюль у сучасным маладзёжным слэнгу плі́та, часцей кружэ́лка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

album

[ˈælbəm]

n.

1) альбо́м -у m.

2) альбо́м, кружэ́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

long-player

[,lɔŋˈpleɪər]

n.

а) до́ўгайгра́льная кружэ́лка

б) прайграва́льнік на кружэ́лкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

recording

[rɪˈkɔrdɪŋ]

n.

1) кружэ́лка f.

2) за́піс -у m.; гуказа́піс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

płyta

ж.

1. пліта; панэль;

płyta marmurowa — мармуровая пліта;

płyta chodnikowa — тратуарная плітка;

płyta nagrobkowa — надмагільная пліта;

płyta pamiątkowa — мемарыяльная дошка;

2. пліта;

płyta kuchenna — кухонная пліта;

3. пласцінка; кружэлка; дыск;

płyta kompaktowa — кампакт-дыск;

płyta główna камп. мацярынская (галоўная) плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)