ślicznotka

ж. красуня, краля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

belle

[bel]

n.

прыгажу́ня, красу́ня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schönheit

f -, -en

1) прыгажо́сць

2) прыгажу́ня, красу́ня

éine volléndete ~ — ≅ красу́ня – вачэ́й не адве́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

краса́вица красу́ня, -ні ж., прыгажу́ня, -ні ж., прыго́жая, -жай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кра́ля ’красуня, прыгажуня’ (ТСБМ, Шат., Бяльк., Жд. 3, Сержп. Ск.), ’дама (карта)’ (Нас., Яруш.). Запазычанне праз польск. krala з чэш. kralka ’каралева (у картах)’ (Слаўскі, 3, 55–56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

белазу́бы, ‑ая, ‑ае.

У якога вельмі белыя зубы. Красуня белазубая Йдзе да сваёй ракі, Нялюбаму ці любаму Ў ёй мые ручнікі? Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ля, ‑і, ж.

Разм. Красуня, прыгажуня. «Напэўна гэта і ёсць тая краля, за якою так падаюць усе хатовіцкія кавалеры», — падумаў Лабановіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преле́стница спаку́сніца, -цы ж.; чараўні́ца, -цы ж.; красу́ня, -ні ж., прыгажу́ня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парысава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.

Разм. Рысавацца некаторы час; пакакетнічаць. Настасся была красуня — чарнабровая, са смуглым тварам, быстрымі карымі вачыма, яна ведала сабе цану і любіла парысавацца. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dish​1 [dɪʃ] n.

1. блю́да, тале́рка; pl. the dishes по́суд;

wash/do the dishes мыць по́суд

2. стра́ва

3. infml красу́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)