Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
на́пуск, -у, м.
1. гл. напусціць.
2. Частка адзення, якая свабодна звісае, выступае над чым-н.
Кофтачка з напускам.
3. Спуск сабак на звера ў час палявання (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фігаро́, нескл., н.
Кароткая вольнага крою жаночая кофтачка, якую адзяваюць на сукенку або блузку.
[Ад уласнага імя героя камедыі Бамаршэ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баты́ставы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да батысту. Батыставая тканіна. // Зроблены з батысту. Батыставая кофтачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блу́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
Жаночая кофтачка з лёгкай тканіны. Да белай блузкі ўдала пасавала чорная плісіраваная спадніца. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блу́зка
(польск. bluzka, ад фр. blouse)
жаночая кофтачка з лёгкай тканіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ле́йба ’неахайная, гультаяватая асоба’ (брэсц., Нар. лекс.), клец. ’смаркаты, неахайны чалавек’ (там жа). Разам з польск. лэнчыцк. lejba ’вялікае, нязграбнае адзенне, халат’ запазычана з ням. дыял. leib ’блуза, кофтачка’ (Слаўскі, 4, 121), магчыма, праз ідыш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ге́стка ’какетка’ (БРС), ’верхняя частка адзення’ (Касп.), ’жаночая кофтачка’ (Шат.), ґе́стка ’гестка’ (Сцяшк.), ’какетка, кофта’ (Сл. паўн.-зах.), ге́ста ’сукенка’ (Бяльк.). Паходжанне слова не вельмі яснае. Сл. паўн.-зах. лічыць запазычаннем з ням. Gäschen ’прарэх’, Geschke ’камізэлька’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фігаро́
(фр. Figaro = імя героя камедыі П. Бамаршэ «Севільскі цырульнік»)
1) перан. спрытны, дасціпны, вынаходлівы чалавек;
2) кароткая вольнага крою жаночая кофтачка, якую надзяваюць на сукенку або блузку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
атла́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае ўласцівасці атласу. Атласнае перапляценне. □ А ліст на дрэвах, як атласны, Гамонку радасную меў... Гурло. // Зроблены з атласу. На.. [Ядвісі] была чырвоная атласная кофтачка, якая вельмі ішла да яе смуглага твару. Колас. У сваім атласным квяцістым плацці.. [Маня] здавалася на возе скопам яркіх летніх красак. Васілевіч.
а́тласны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да атласа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)